تحقیق عید باستانی نوروز

بینش علمی و استنتاج و نگرش استاد از ادب معاصر و نقد علمی نمودار اندیشه ای است ژرف و جامع که خواننده را به وسعت دید رهنمون می سازد. بویژه در محیط امروزی که کمبود آگاهی در عرصۀ نقد ادبی و با معیار های علمی و فقدان سنت نقد واقعی همچو حقیقت تلخ سایه افگنده و جای نقد علمی در ادبیات معاصر هنوز خالی است، استاد ناظمی با تکیه به دانش معاصر در زمینۀ نقد، چه ادب مشرق زمین و چه ادب مغرب غنیمتی است گرانقدر و مایۀ دلگرمی فراوان. در نقد استاد افراط و تفریط راه نیافته و همیشه یک اثر ادبی در کلیت آن مورد نظر است و از خصایص کلی سخن در میان است و نوع مورد بررسی قرار میگیرد نه فرد. چنین روش و اسلوب علمی بی گمان چراغی فرا راه نو آموزان و پژوهندگان بر می افروزد. چنین وسعت دید و غنای اندیشه در باغ شعر استاد نیز بازتاب دارد و شاعر در شعر هایش تا سطح درمانگر یا پزشک معمولی سقوط نمی کند که صرف به درمان یک فرد بیمار بپردازد. او در شعرش به درد نوع آدمی به طور کل نظر دارد و به همین استناد چنین اندیشمندان را با جرئت میتوان درمان شناسان درد های فلسفی و کلی خواند. در اشعار استاد درد ها و حالهایی نهفته است که به یک فرد یا یک قوم و قبیله خلاصه نمیشود بل که درد هایی است که همه آدمی با آنها آشناست و به همین جهت چنین اشعار سرنوشت و اقبال جاودانگی خواهند یافت.

در باغ رنگین شعر استاد، نشان دیروز و امروز و اسلوب قدیم و معاصر حضور دارند، از یکسوی باغ ‘بوی غزلهای تر مولوی’ همچو عطر نسیم سحری به مشام میرسد و از گوشۀ دیگر صدای پای ‘واژه های جادویی حافظ’ گوش را نوازش می کند و باد نیز با آنکه از یک دست به دامن غزل آویخته، با هر نفسش زمزۀ دلسپردگی به نیما دارد.

استاد در شعر هایش دیروز و امروز را بهم نزدیک می سازد و باور ما را به این امر بیشتر میگرداند که شعر خوب به دیروز و امروز و اسلوب کلاسیک و یا نو محدود نمی شود.

من با آنکه از گذشته ها با نام استاد از راه نوشته هایش در ترازوی طلایی رادیو کابل آشنا بودم، اما بار نخست نزدیک به ده سال پیش از امروز با او در لندن از نزدیک دیدم؛ آنهم از برکت دوست مشترک و نازنین مان، شاعر فرهیخته و آزاده و ستایشگر بودا، بیرنگ کوهدامنی بود.